Suzanne Dikker is onderzoeker & neurowetenschapper, verbonden aan de Universiteit Utrecht en New York University. Samen met Matthias Oostrik vormt zij het duo DIKKER + OOSTRIK, dat werkt op het snijvlak van neurowetenschappen en performancekunst.
In de kapittelzaal van de priorij was de multimedia installatie Harmonic Dissonance van DIKKER + OOSTRIK te zien. Met hun installaties en performances onderzoeken zij het menselijk (on)vermogen om relaties te begrijpen, zowel die met zichzelf als die met de ander. Harmonic Dissonance is een speelse installatie die het midden houdt tussen kunst en wetenschap waarin bezoekers worden uitgenodigd om menselijke verbondenheid te ontdekken, zoals die wordt gecommuniceerd met het lichaam, hersenen en kunstmatige algorithmen.
In interactie met het publiek onderzocht Harmonic Dissonance de frictie tussen onze ervaringen van verbinding, en de algoritmische datatsystemen die ons en onze relaties met anderen beschrijven. Zo bood de installatie een kritische ervaring rondom wederzijdse afhankelijkheid en individuele zeggenschap in door computers gestuurde sociale netwerken. Harmonic Dissonance maakt een zich doorlopend ontwikkelend netwerk gebaseerd op fysieke, fysiologische en aan hersengolven verbonden groepssynchroniciteit. De gebruiker kon in het netwerk meegaan, of ertegen rebelleren.
Muziek bij de installatie was van Than van Nispen en Ivo van Dijk.
Daarnaast vond er op zaterdag 26 februari 2022 vond er een bijzonder evenement plaats bij de installatie. Makers Suzanne Dikker en Mathias Oostrik voerde een live experiment uit met bezoekers.
