Maak kennis met artist in residence Stef Veldhuis

Maak kennis met de eerste resident op Buitenplaats Doornburgh: Stef Veldhuis. Vanaf 1 september werkt hij een maand lang op locatie aan een nieuwe compositie, die geïnspireerd is op de architectuur van de priorij. Gedurende deze periode woont hij op de buitenplaats. Vanaf november kun je de muziek zelf ervaren in de gangen van het voormalige klooster. Wij spraken Stef over zijn werk en wat hij op Doornburgh hoopt te ontdekken.

Aangenaam, Stef! Kun je jezelf in het kort omschrijven?

Ik ben Stef Veldhuis, 27 jaar en woonachtig in Utrecht. Ik maak composities en (klank-)installaties waarin de tweedeling tussen mens en omgeving centraal staat. Deze thematiek is ontstaan vanuit een fascinatie voor de wijze waarop onze steeds veranderende omgeving ons dwingt om telkens weer opnieuw onze relatie met het land te herzien. Een van mijn projecten, Music by Oceans is ontstaan vanuit een samenwerking met de Universiteit Utrecht, Rijkswaterstaat en het NIOZ, gericht op het verklanken van oceaanstromingen door middel van data-sonificatie: het omzetten van data in geluid. Dit resulteerde in meerdere composities voor een strijkkwartet, geschreven samen met de natuur. Begin 2020 ben ik tijdens een residentie in het AIAV in Japan onderzoek gaan doen naar andere ecosystemen voor het project Twenty Perspectives on a Mountain.

Bekijk hieronder werk uit Twenty Perspectives on a Mountain:

Wat kenmerkt je werk? Wat maakt het tot een echte ‘Stef Veldhuis’?

Ik vind dat lastig te zeggen. Ik voel dat ik nog zoekende ben naar dat kenmerk, dat handschrift, en tegelijkertijd hoop ik die niet te vinden omdat ik er dan aan vast zit. Toen ik voor het eerst, naar aanleiding van Music by Oceans, geïntroduceerd werd als “oceaan-componist” maakte dat mij ontzettend zenuwachtig, alsof mijn praktijk ineens gebrandmerkt was. Ik blijf liever vrij, om los van handschrift of kenmerk te werken. Ik twijfel er niet aan dat mensen een overkoepelende esthetiek zullen vinden in het werk, maar zolang ik die zelf niet als leidend zie blijf ik licht op mijn voeten en in staat te reageren op het moment, op de ruimte, zonder dat ik me hoef te conformeren.

Je maakt muziekstukken en hebt aan het conservatorium gestudeerd, maar maakt ook installaties. Voel je jezelf meer kunstenaar of componist?

Al op het conservatorium was ik altijd geïnteresseerd in “klank + X”: klank + fotografie, klank + locatie, klank + wind, waarbij het geheel meer is dan de som der delen. Music by Oceans is daar een goed voorbeeld van. Het gaat om de ontmoeting van het menselijke en het natuurlijke, van muziek en oceaan. Daarin is het element muziek voor mij vervangbaar. Het is toevallig het middel waarmee ik op dat moment het beste uit de voeten kon, maar het had net zo goed Pottery by Oceans kunnen zijn als ik een ander ambacht gestudeerd had. Hoe meer ik mezelf ontwikkel, hoe meer ik probeer om mijn focus op klank los te laten en dat materiaal te gebruiken wat het beste van toepassing is op het concept en de plek. Geleidelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat ik in de eerste plaats een kunstenaar ben. Een kunstenaar die componeren kan.

Beluister de compositie Sound of the North Sea:

Hoe ga je te werk in het maken van composities of installaties?

Eerder was ik een maker die graag ruim van tevoren alles uitdacht en zo minutieus mogelijk alle routes uitstippelde voordat een project überhaupt begon. Ik probeerde het recept te schrijven voordat ik wist met welke ingrediënten ik moest werken. Tegenwoordig heb ik dat compleet omgegooid en probeer ik juist wendbaar te zijn door veel ruimte te laten voor zaken die ik niet in de hand heb. Uiteraard moet er van tevoren om praktische redenen een kader worden gesteld, maar hoe meer ruimte dat kader biedt hoe minder ik probeer om mijn idee, mijn wil, op een ruimte te forceren. Op deze manier kan ik iets creëren wat voor en met de plek gemaakt is. Waarin de ruimte en het werk onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.

Ik zie mezelf eerder als een onderzoeker, of een ontdekker, dan als een bron van kennis. Alles wat een werk nodig heeft bevindt zich buiten mij, alle informatie is ergens in de wereld te vinden. Het is mijn taak om de dingen te vinden en samen te brengen.

Hoe vind je het om de eerste resident te zijn op deze plek?

Het is een enorme eer en ook ontzettend spannend. Er is geen precedent voor deze residentie, behalve dan misschien de zusters die hier gewoond hebben. Het is wat dat betreft een onontgonnen gebied, maar tegelijkertijd is het ook een plek met een sterke wil. Ik ben benieuwd  of deze kaders me bevrijden of beperken. Mocht de nood aan de man komen, kan ik altijd les trekken uit de levens van de oorspronkelijke Doornburgh bewoners en een regime van rust, reinheid en regelmaat aannemen.

Wat hoop je tijdens je residency op Doornburgh te ontdekken?

Het gebouw. Hoe het is in de ochtend en in de avond. Hoe het klinkt, en hoe het klank aantast. Wat er gebeurt als ik mee ga met de wil van het huis, en wat er gebeurt als ik er tegenin ga. Wat het geeft en wat ik terug kan geven.

Binnenkort kun je via deze site tickets reserveren om het werk van Stef te bekijken. De residentie van Stef Veldhuis wordt mede mogelijk gemaakt met steun van het Prins Bernhard Cultuurfonds en het K.F. Heinfonds.